Tradicionalno predstavljanje smrti kao Sablasnog kosca poznat je trop u umjetnosti. Glavni je cilj ovog rada analiza ovog tropa u izabranim izdanjima talijanskog stripa Dylan Dog. Fauconnier i Turner iscrpno su razmatrali njegovu kompleksnost opisivajući ga uz pomoć modela teorije blenda/konceptualne teorije integracije. Kao kompleksna integracija nekoliko mentalnih prostora, uključujući prostor smrti individualnog ljudskog bića, te prostora žetve, blend “Sablasnog kosca” (“The Grim Reaper”) uključuje metaforičke i metonimijske integracije neistovjetnih elemenata (Fauconnier i Turner 1998). Ovaj model bit će korišten kao početna točka u analizi korpusa koji se sastoji od četiri različite priče Dylana Doga. U izabranim izdanjima, Sablasni se kosac pojavljuje u tradicionalnoj verziji: stvorenje nalik na kostura obučeno u redovničku halju koje drži kòsu, kao i u varijantama u kojima njegov izgled dobiva nove i neobične karakteristike. Bit će prikazano kako upotreba medija stripa od strane umjetnika, uz pomoć kombinacije pisanog teksta i statičkih vizualnih elemenata, omogućava određene kreativne varijante klasičnog tropa.