The aim of the study was to examine the overall level of empathy, its affective and cognitive aspects, the level of psychological stress, and to determine the relationship between empathy, emotions and psychological stress in nurses and health technicians employed at the Clinical Hospital Center Osijek. A cross-sectional study was conducted from March to June 2019 among 152 nurses and health technicians using the authors personally prepared questionnaire, and standard questionnaires BES, PANAS and K10 to evaluate empathy, positive and negative emotions and psychological distress of respondents. Respondents exhibited a middle – a higher degree of total empathy (median 50 and interquartile range of 43–56), with more emphasized affective than cognitive component. Psychological distress was confirmed in 65% of respondents. There was a correlation between affective and cognitive empathy (p<0.001, r = 0.355). People with a higher degree of distress also had more negative emotions that tended to increase with increasing distress (p <0.001, r = 0.426). Healthcare workers are mostly empathic and in a great deal exhibit psychological distress. It is necessary to carry out systematic surveys among health personnel to determine the empathy and distress levels to detect the risk groups who need help with stress prevention. Cilj istraživanja bio je ispitati ukupni stupanj empatije, njen afektivni i kognitivni aspekt, stupanj psihološkog distresa, te utvrditi povezanost između empatije, emocija i psihološkog distresa kod medicinskih sestara i zdravstvenih tehničara zaposlenih u Kliničkom bolničkom centru Osijek. Od ožujka do lipnja 2019. godine provedeno je presječno istraživanje na 152 medicinske sestre i zdravstvenih tehničara uz korištenje upitnika koji je autor osobno izradio, te standardnim upitnicima BES, PANAS i K10 za procjenu empatije, pozitivnih i negativnih emocija i psihološkog distresa kod ispitanika. Ispitanici su pokazali srednji – viši stupanj ukupne empatije (medijan 50 i interkvartilni raspon 43 – 56) s više izraženom afektivnom nego kognitivnom komponentom. Psihološki distres je utvrđen kod 65 % ispitanika. Ispitanici sa višim stupnjem distresa imaju i više negativnih emocija (medijan 23 i interkvartilni raspon 14,5 – 28,5). Porastom distresa, rastu negativne emocije (p < 0,001, r =0,426). Postoji povezanost između afektivne i kognitivne empatije (p < 0,001, r = 0,355) te blaga negativna povezanost između afektivne empatije i psihološkog distresa (p = 0,012 r= – 0,203). Zdravstveni djelatnici su pretežito empatični i imaju u velikoj mjeri prisutan psihološki distres. Potrebno je vršiti sustavno ispitivanje zdravstvenog osoblja na empatiju i distres kako bi se detektirale rizične skupine kojima je potrebna pomoć radi prevencije stresa.