Departing from the assumption that exonyms, in the sense of »names used in a specific language for a geographical feature situated outside the area where that language is spoken and differing in its form from the name used in an official or well-established language of the area where the geographical feature is situated« (UN Glossary definition 2007), are indicators of external historical as well as current political, cultural, and economic relations of a community, the article investigates the case of Croatian exonyms as documented by the recently published editions of Ivana Crljenko (2016, 2018). For comparison, (Austrian-)German, Hungarian and Italian exonyms are also examined in this respect. In essence, the assumption is found to also be confirmed by the Croatian case, although several linguistic factors distort the picture. The article also reveals the weaknesses of the current UN Glossary definitions of the terms »exonym« and »endonym«. Krećući od pretpostavke da su egzonimi, u smislu »riječi u uporabi u određenom jeziku za označavanje geografskih objekata smještenih izvan govornoga područja toga jezika te koje se oblikom razlikuju od imena korištenog u službenom ili ustaljenom jeziku područja gdje je geografski objekt smješten« (definicija UN-ova Glosara iz 2007) pokazatelji vanjskih povijesnih, kao i trenutačnih političkih, kulturnih i ekonomskih odnosa pojedine zajednice, članak istražuje slučaj hrvatskih egzonima zabilježenih u recentnim izdanjima Ivane Crljenko (2016, 2018). Za usporedbu, na isti se način razmatraju (austrijsko-)njemački, mađarski i talijanski egzonimi. U suštini, hrvatski slučaj potvrđuje pretpostavku, iako nekoliko lingvističkih čimbenika iskrivljuje sliku. U članku se usto otkrivaju slabosti definicije pojmova »egzonim« i »endonim« iz postojećega UN-ova Glosara.