Geštalt pedagogija ima svoje korijene u geštalt filozofiji, geštalt psihologiji, geštalt terapiji i humanističkoj psihologiji. Nastala je u krugu pedagoga koji su se zauzimali za prijenos koncepata i metoda spomenutih disciplina na pedagoško područje. Kao cjelovita pedagogija u samo središte procesa učenja stavlja, uz favorizirane kognitivne dimenzije, još i afektivnu, tjelesnu i duhovnu komponentu učenja, razvijajući ih pomoću kreativnih metoda učenja. Geštalt pedagoške pristupe uveo je u religioznu edukaciju dr. Albert Höfer, koji je zajedno sa svojim suradnicima na temelju smještaja geštalt pedagogije u kršćansku tradiciju, obnovio koncept religioznog učenja u Austriji. Svojim modelom učenja i poučavanja na nov je način odredio ulogu učitelja i učenika, a slijedom toga unio u vjeronauk iskustvena prihvaćanja samog učenja, čime je znatno obogatio sadržaje vjeronauka u svrhu poticanja učenikova osobnog razvoja te istovremenog uvođenja u cjelovitost osobne vjere te preuzimanje aktivne uloge unutar Crkve i društva.