Rad se bavi pitanjem razvoja pedagoškog menadžmenta koji bi bio u funkciji razvoja pedagoške organizacije, kao i u funkciji usvajanja filozofije partnerstva kao osnove za građenje efikasnih odnosa odgojno-obrazovnih institucija sa širim razvojnim okruženjima. U tom smislu, a polazeći od značaja međuzavisnog djelovanja obitelji i škole kao mikrosustavskih razvojnih okruženja, u radu je, pored funkcija pedagoškog menadžmenta i pretpostavki razvoja kulture pedagoške ogranizacije, naglasak stavljen na razmatranje ključnih pretpostavki razvoja partnerskog odnosa između obitelji i škole. Zaključuje se da koncept pedagoškog menadžmenta, koji timsko vodstvo pozicionira kao ontički atribut uspješnosti i efikasnosti razvoja pedagoške organizacije, predstavlja temelj za ravoj partnerstva pedagoške organizacije s drugim razvojnim okruženjima. Pritom se naglašava da filozofiju partnerskog odnosa između obitelji i škole treba karakterizirati pristup u kojem se i roditelji promatraju kao eksperti, stoga trebaju biti aktivno uključeni u realizaciju ključnih aktivnosti i donošenje odluka u vezi s razvojem pedagoške organizacije.