Tekst na kritički način skreće pažnju na nove, globalne trendove u kretanju pojma/ideje univerziteta, koji su zasnovani na tzv. kreativnoj ekonomiji. Ovo podrazumijeva da univerziteti trebaju postati lokalnim i regionalnim centrima kreativnosti, što bi utjecalo na razvoj tržišta kreativnih ideja i komunikacija. U tome smislu, univerziteti su usko povezani s djelatnošću kreativnih industrija (mediji, marketing, primijenjene umjetnosti, turizam i dr.) i u funkciji su razvoja kreativnih gradova. Pod vidom humanizacije, kreativne ekonomije i na njima zasnovane ideologije novog, kreativnog univerziteta, ove obrazovne institucije globalno uzevši postaju inkubatori za suvremeno liderstvo u područjima politike, ekonomije, znanosti, umjetnosti. Prerastajući iz domene industrijaliziranoga znanja u postindustrijsku matricu oblikovanja kreativnih komunikacija, univerziteti danas djeluju i na planu generiranja tzv. treće, »kreativne klase« obrazovanih ljudi, koja nadalje potvrđuje suprotnost, tenzije i klasni jaz između svijeta siromašnih, na jednoj, i bogatih i visokoobrazovanih »kreativaca«, na drugoj strani.