Rad je tematski povezan sa znanstveno-istraživačkim projektom Instituta za društvena istrazivanja u Zagrebu pod naslovom Sociološlei aspekti mreže naselja u kontekstu tranzicije, koji je realiziran u periodu od 2002. do 2005. godine. U sklopu toga provedeno je terensko istraživanje 2004. godine, a dio dobivenih podataka iz njega bit će tema ovoga rada. Navedeni se projekt odnosio na sociološko istraživanje mreže naselja u cijeloj Hrvatskoj, s veličinom uzorka od ukupno 154 naselja različitog tipa. Mreža naselja je sustav urbanih i ruralnih naselja koji zajedno čine prostornu i funkcionalnu cjelinu. Predmet istrazivanja rada jest ispitati kvalitetu života u mreži naselja, i to preko elemenata stanovanja, opremljenosti kućanstava, te opremljenosti neposredne okoline ili susjedstva u naseljima. Iz dobivenih rezultata istrazivanja utvrdila se postojeća kvaliteta stanovanja u naseljima, te primarna i sekundarna razina opremljenosti kućanstava li mreži naselja. Očekivano, rezultati su najbolji za najveće gradove, naročito za Zagreb, a najlošiji za seoska naselja. Općenito se potvrdila postojeća hijerarhijska struktura ispitivane mreže naselja, sa Zagrebom na vrhu. Međutim, u detaljnoj analizi zamijetili smo da je situacija ipak znatno kompleksnija. Često su podaci bolji za makroregionalne i regionalne centre nego za Zagreb, a za seoska su naselja bolja nego za gradska, ali to ovisi o ispitivanom kriteriju ili elementu kvalitete života odnosno stanovanja.