Od wielu lat wiemy, że innowacje odpowiadają za rozwój gospodarczy, choć ilościowych studiów badawczych z tego zakresu jest cały czas relatywnie niewiele. W krajach rozwiniętych większość nowych technologii powstaje dzięki wewnętrznym wysiłkom badawczo-rozwojowym. W krajach je goniących, takich jak Polska, dominuje transfer technologii, a struktura nakładów na innowacje jest skrajnie odmienna. Dodatkowo komplikacje w badaniu tych zjawisk tworzą krótkie szeregi czasowe statystyki publicznej. Artykuł ma na celu identyfikację i ocenę wpływu nakładów na innowacje i ich struktury na kształtowanie produkcji przemysłowej (wytwórczości przemysłowej) w Polsce w latach 2006–2015. Uwzględnia on zróżnicowanie regionalne, opóźnienia czasu i system wag w badanym okresie. Jakie są główne determinanty rozwoju wytwórczości w Polsce? Czy wewnętrzne badania i rozwój? Czy może bierny transfer technologii, w tym z zagranicy? Analizy oparto na wieloczynnikowym panelowym modelowaniu regresji na podstawie szeregów Banku danych lokalnych GUS. Główne wnioski dotyczą: 1) zmian we wpływie poszczególnych kategorii wydatków na innowacje na wartość produkcji przemysłowej, 2) rosnącego znaczenia wysiłków B+R, przy stale istotnym zakupie maszyn i urządzeń z importu, 3) istotnego znaczenia opóźnionego oddziaływania części nakładów na wyniki przemysłowe, 4) uwzględnienia wpływu zróżnicowania przestrzennego na modelowanie badanych zjawisk.