Samenvatting Bij zowel initiële als herstadiëring van prostaatkanker heeft conventionele beeldvorming (CT, MRI, botscintigrafie) een beperkte sensitiviteit voor metastasen. Hybride imagingtechnieken, zoals PET-CT, maken gebruik van nieuwe tracers, zoals gelabeld PSMA, en bieden mogelijk verbeterde diagnostiek. Er is daarom een literatuursearch in PubMed en Embase verricht naar klinische studies waarin gelabelde PSMA-PET/CT-imaging werd gebruikt. De meest toegepaste PSMA-tracer, 68 GaPSMA, heeft bij herstadiëring van een biochemisch recidief na curatieve therapie een significant hogere sensitiviteit dan conventionele beeldvorming en 18 FCholine-PET, met name bij lage prostaatspecifieke antigeen (PSA)-waarden (<2 ng/ml). Bij primaire stadiëring is de sensitiviteit van 68 GaPSMA-PET lager; de klinische waarde is echter beter dan van andere beeldvormende technieken. 18 FPSMA is een belovende, alternatieve tracer, met mogelijk een hogere detectieratio dan 68 GaPSMA-PET. De conclusie luidt dat 68 GaPSMA-PET/CT-imaging een veelbelovende imagingtechniek is bij de herstadiëring van prostaatkanker en mogelijk ook bij initiële stadiëring. 18 FPSMA-PET lijkt een waardevol alternatief. Voor beide tracers is er een gebrek aan voldoende grote prospectieve onderzoeken.