Analiza radova iz serije Umjetnost, vlasništvo politike I; II; (Art, Property of Politics I; II;) nizozemskog kontekstualnog umjetnika Jonasa Staala prikazuje složenost odnosa politike i umjetnosti. Rubnost umjetničke prakse Jonasa Staala ocrtana je djelovanjem na granici između umjetnosti i politike, gdje umjetnički rad u participaciji političara iznova konstruira njihovu ulogu unutar umjetničkog konteksta. Konstrukcija uloge političara ima performativan karakter, ali radovi Umjetnost, vlasništvo politike I; II; nisu izvedeni kao performansi, niti mogu biti tako čitani u cijelosti. Stoga analiza radova temu rub/nosti propituje s obzirom na sadržaj, ali i medij. Umjetnost, vlasništvo politike I obuhvaća istraživanje umjetnina u vlasništvu političkih stranaka roterdamskog gradskog vijeća (2010.). K tome, Jonas Staal uključuje političare kao medijatore koji objašnjavaju značenje pojedinog umjetničkog rada, ali i odnos politike prema umjetnosti. Tako radovi, već uobičajeni za stranačke uredske prostore gradske vijećnice, na zidovima roterdamske galerije Tent djeluju poput stranog tijela, a njihovo prvotno značenje odražava ideje političke stranke u čijem su vlasništvu. Umjetnost, vlasništvo politike II (2010.) nastaje kao reprodukcija tzv. Freethinkers spacea, otvorenog 2008. na inicijativu nizozemske liberalnokonzervativne Narodne stranke za slobodu i demokraciju i ekstremne nacionalističke Stranke slobode s ciljem izlaganja radova cenzuriranih iz političkih ili religijskih razloga. No, izlagani su jedino radovi cenzurirani zbog kritiziranja islama. Reproduciranjem Freethinkers spacea u muzeju Van Abbe ulogu kustosa izvode populistički političari.