Ublažavanje negativnih posljedica klimatskih promjena stvaranjem adaptabilnih sorti bez opterećenja selekcije dodatnim troškovima od velikog je značaja, osobito jer suša sve više ograničava proizvodnju soje u Europi. Za procjenu funkcionalnosti fotosintetskog aparata u suši, fluorescencija klorofila a (Chl a) mjerena je na 16 elitnih linija soje u suši i uvjetima dovoljne opskrbe vodom u V2 (drugi nodij), R1 (početak cvatnje), R4 (puni razvoj mahuna), R5 (začetak formiranja sjemena) i R6 (puni razvoj sjemena) fazama. Razvojna faza bila je značajan izvor varijacija za sve parametre, a PItotal parametar je odabran kao najosjetljiviji u otkrivanju prosječnog učinka suše. Genotipovi G5, G9 i G10 imali su superiorno funkcioniranje fotosintetskog aparata u suši, a G12 i G16 najmanje funkcionalan fotosintetski aparat u suši. Utvrđeno je da je učinak suše najrelevantniji u R1, R4 i R6 fazama razvoja. Fotosintetski aparat G14 genotipa bio je najmanje osjetljiv na sušu u R1 i R4 fazama razvoja, dok je kod G9 bio najmanje osjetljiv u R6. G7 je imao najmanje funkcionalan fotosintetski aparat u uvjetima suše u R1, G4 i G6 su imali najmanje funkcionalan fotosintetski aparata u uvjetima suše u R4, a G8 u R6. Uporaba PItotal u oplemenjivanju na tolerantnost prema abiotskom stresu pokazala se korisnom, posebice za isključenje materijala s najlošijim funkcioniranjem fotosintetskog aparata, što povećava učinkovitost selekcijskog procesa kada je potrebno procijeniti veliki broj genotipova. Međutim, genotipove sa superiornim funkcioniranjem fotosintetskog aparata potrebno je dodatno ispitati kako bi se potvrdila njihova tolerantnost i uporabna vrijednost u uvjetima suše.