U radu se razmatra pitanje autentičnosti objavljenoga dokumenta koji su, prema službenoj verziji jugoslavenske historiografije, Josip Broz Tito i Aleksandar Ranković Marko uputili Pokrajinskom komitetu Komunističke partije Jugoslavije za Srbiju 14. prosinca 1941. godine. Zbog korištenosti u najpoznatijim jugoslavenskim publikacijama to je najčešće citirani dokument službene jugoslavenske historiografije, čija autentičnost i vjerodostojnost nije bila upitna niti se do sada propitivala, iako je zbog niza uočljivih okolnosti očito podložna argumentiranom historiografskom osporavanju. Spomenuti dokument dvojben je i problematičan glede stvarnog vremena nastanka, s obzirom na sadržaj i upotrijebljeni stil, posebice imajući u vidu konkretni vojni i politički kontekst u kojem je (barem prema nominalnom nadnevku) kreiran.